Θα μεταφερθείτε αυτόματα στην νέα διεύθυνση σε 6 δευτερόλεπτα. Αv όχι, επισκεφτείτε http://koethessalias.wordpress.com και ενημερώστε τα bookmarks σας.
Οι εξελίξεις της τελευταίας εβδομάδας με τη υποβολή παραίτησης του Αλέκου Αλαβάνου θέτουν -με καλό ή κακό τρόπο- στο κέντρο του προβλήματος το πώς και από ποιους καθορίζεται η πολιτική φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ και άρα και το πρόβλημα της σχέσης του ΣΥΡΙΖΑ με τις συνιστώσες του και ειδικά με τη μεγαλύτερη.
Τη στιγμή αυτή είναι φανερό και αυτονόητο, τουλάχιστον για μας, ότι σημασία δεν έχουν τα προσωπικά στοιχήματα, αλλά οι συγκεκριμένες ανατροπές στην πολιτική και οργανωτική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ που θα μπορέσουν να ξανακάνουν την ενωτική και ριζοσπαστική Αριστερά πρωταγωνίστρια δύναμη. Η απαίτηση του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ να μην παραιτηθεί ο σ. Αλαβάνος σημαίνει ταυτόχρονα και απαίτηση να προσδιοριστούν η πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, οι διαδικασίες και οι οργανωτικές λειτουργίες του ΣΥΡΙΖΑ. Στην ουσία ανοίγει ο δρόμος, κάτω από όρους, να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα μπροστά και να μετατρέψουμε την εκλογική ήττα σε μια νίκη για το ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ και για την προσπάθεια δημιουργίας μιας μεγάλης Αριστεράς, αποτελεσματικής και ικανής να αλλάξει τα πράγματα στη χώρα.
Να μιλήσουμε επομένως πολιτικά, να μιλήσουμε με ειλικρίνεια και να δώσουμε εξηγήσεις.
Πρώτον να μπει στο κέντρο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ η απάντηση της αριστεράς στην κρίση. Να μπει τέρμα στην επικοινωνιακή διαχείριση - διαστρέβλωση του λόγου και της δράσης της ενωτικής αριστεράς. Η απάντηση στην κρίση για την αριστερά σημαίνει να δώσει όλες τις δυνάμεις για ένα πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο στον νεοφιλελευθερισμό.
Δεύτερον να μετατεθεί το κέντρο βάρους στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι στις γραφειοκρατικές, απαρχαιωμένες και ιντριγκαδόρικες λειτουργίες και ισορροπίες μηχανισμών, άτυπων ηγετικών ομάδων, τάσεων ή συνιστωσών. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σχήμα εκλογικής υποστήριξης, είναι ένα ριζοσπαστικό και πρωτότυπο εγχείρημα πολιτικής ενότητας της αριστεράς. Η παραμονή του σ. Αλαβάνου ως επικεφαλής του εγχειρήματος, αντικειμενικά θα βοηθήσει στην κατοχύρωση αυτής της ταυτότητας.
Τρίτον να αποκτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μία και ενιαία ηγεσία, κόβοντας μαχαίρι τα πολλαπλά κέντρα, τα καπελώματα, την αντιφατική και αλλοπρόσαλλη εκφώνηση, την αντιδημοκρατική πρακτική των τετελεσμένων, τις αιφνιδιαστικές ηγετικές ανακοινώσεις από τα μικρόφωνα ή τα μεγάφωνα. Να σεβαστούμε έστω την ύστατη στιγμή τις αποφάσεις για το γραφείο τύπου και τη δημόσια εκπροσώπηση που έχουν παρθεί, έχουν χιλιοειπωθεί αλλά δεν έχουν εφαρμοστεί μετά την Α΄ πανελλαδική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ.
Τέταρτον να αποκτηθεί κοινή λειτουργία σε επίπεδο βάσης, από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ στην κατεύθυνση της πολιτικής γραμμής της ενότητας της αριστεράς και του μετώπου στον νεοφιλελευθερισμό. Αυτή η απόφαση μπορεί να δώσει πραγματική και όχι επίπλαστη φωνή στον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ, ουσιαστικό και όχι δημοψηφισματικό χαρακτήρα στα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Να μελετήσουμε, να αξιοποιήσουμε την εμπειρία -πέρα από σχηματικές λογικές για κόμμα κλπ-, να ακούσουμε και να μάθουμε από εγχειρήματα ενότητας και ανασύνθεσης της αριστεράς όπως το Μπλόκο της Πορτογαλίας ή το Αριστερό Κόμμα της Γερμανίας.
Οι όροι και οι προϋποθέσεις στην πολιτική και οργανωτική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως ο πολιτικός επαναπροσδιορισμός της ταυτότητας της αριστεράς σε συνθήκες ολόπλευρης κρίσης, είναι τα εκ των ουκ άνευ στοιχεία για να βγούμε από αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να προχωρήσει, δεν μπορεί να γυρίσει στο πρώτο στάδιο της ύπαρξής του, δηλαδή στην εποχή Κωνσταντόπουλου, τότε που ήταν θνησιγενές και μίζερο σχήμα εκλογικής και μόνον ομπρέλας και επιβίωσης.
Πραγματικά από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν περισσεύει κανείς. Αλλά και κανείς δεν μπορεί να υπονομεύει μόνιμα και αμετανόητα το ενωτικό εγχείρημα της αριστεράς με έναν δημόσιο λόγο που αναιρεί και ακυρώνει κάθε φορά το σύνολο των κατακτήσεων και της πολιτικής φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Η συγκέντρωση φίλων και μελών του ΣΥΡΙΖΑ τη Δευτέρα, έξω από τη συνεδρίαση της γραμματείας, μπορεί να αποδειχθεί απολύτως προωθητική, αν πέρα από τις εκκλήσεις ενότητας, πετύχει την ενότητα όχι με όρους ήττας, αλλά με όρους ανατροπής των αιτιών της ήττας. Να μην προχωρήσουμε όπως πριν. Η ανάκληση της παραίτησης του σ. Αλαβάνου είναι αυτή τη στιγμή μονόδρομος για έναν πραγματικό, ισχυρό, ενωτικό, αριστερό ΣΥΡΙΖΑ, είναι μονόδρομος για να διατηρηθεί και να φουντώσει η ελπίδα για μια μεγάλη στροφή στην πολιτική και κοινωνική ζωή.
Εμείς δεν χάσαμε τίποτα και θα νικήσουμε γιατί δεν χάσαμε τον τρόπο να μαθαίνουμε!
Ο Μανώλης Γλέζος των «Ενεργών Πολιτών» μιλώντας χθες, στις 18 Ιουνίου, στο Κανάλι 1 του Πειραιά υποστήριξε πως «δεν υπάρχει κανένα κεκτημένο δικαίωμα του ΣΥΝ να ηγείται του ΣΥΡΙΖΑ και ότι αυτά είναι αποκυήματα της φαντασίας του Φλαμπουράρη».
Καταρχήν έχει μία βάση αυτό που λέει ο Μανώλης, κι ο Μανώλης αγαπάει τον ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό το λέει αλλά και από τυπική άποψη, το θέμα έχει σχέση άμεσα με το ΣΥΡΙΖΑ και με τη θέση μου ως βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ.
Λυπάμαι που αυτά που ήθελα να πω μαθεύτηκαν πριν από τη συνάντησή μας. Με πολλούς συντρόφους, και εδώ παρόντες, που ζητήσανε να ‘χουμε μια συνάντηση, και γίνεται αυτή η συνάντηση, γνωρίζουν τι θα πω. Και πάρα πολλοί σύντροφοι επίσης στον Συνασπισμό γνωρίζουν τι θα πω. Και μ’ αυτή την έννοια νομίζω ότι η κατάσταση είναι τόσο απαξιωτική για το ΣΥΡΙΖΑ ώστε δεν έχουμε δυνατότητες να παρατείνουμε αυτή την εικόνα και αυτή την ατμόσφαιρα που επικρατεί στο χώρο και αυτό ήθελα να τονίσω κι εγώ χθες, όταν λέω ότι οι μετασεισμικές δονήσεις μπορεί να είναι και ισχυρές αλλά οι μετασεισμικές δονήσεις σταματάνε σύντομα.
Μ’ αυτή την έννοια θα ‘θελα να σας πω τις παρακάτω σκέψεις.
Πρώτη σκέψη
Πηγαίναμε προς τις ευρωεκλογές, δεν θέλαμε μαζί την ταυτόχρονη διεξαγωγή ευρωεκλογών και εκλογών, ξέραμε ότι υπήρχαν πιεστικές καταστάσεις και οπωσδήποτε το ενδεχόμενο, που έγινε πραγματικότητα, ότι πηγαίνουμε μόνο στις ευρωεκλογές έδωσε μια άνεση σε μας και μας έδινε πάρα πολλές δυνατότητες.
Στις ευρωεκλογές πηγαίναμε με αρνητικές και με θετικές προϋποθέσεις όσον αφορά στο πολιτικό κλίμα.
Οι αρνητικές ήταν μια συνεχιζόμενη κάμψη των δυνάμεών μας, όπως εκφραζόταν από τις δημοσκοπήσεις κι όπως εμείς οι ίδιοι προφανώς τις αντιλαμβανόμασταν. Οι αρνητικές ήταν επίσης η επίδραση του Δεκέμβρη σε ένα χώρο ο οποίος σε ένα βαθμό μπορεί να ήταν κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ήταν και γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με όλη αυτή την καμπάνια και την κινητοποίηση που ‘γινε από όλο το σύστημα ενάντιά μας. Από όλο το σύστημα, πρώτα-πρώτα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πράγμα το οποίο αναίρεσε μια γενικά θετική, ας το πούμε, στάση ακόμα και ανθρώπων που δεν ψηφίζανε ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στον δικό μας χώρο.
Οι δύο κυρίως όμως αρνητικές εξελίξεις ήταν το γεγονός ότι για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια είχαμε μία ανάκαμψη, όχι μόνο μία αναζωπύρωση του δικομματισμού σχετική, αλλά είχαμε για πρώτη φορά την παρουσία του ΠΑΣΟΚ μπροστά από τη ΝΔ. Στην πραγματικότητα αυτό είχαμε να το δούμε από τις εκλογές του 2000, όπου παρ’ ότι βγήκε τελικά το ΠΑΣΟΚ, οι δημοσκοπήσεις και το κλίμα γενικά ήταν υπέρ της ΝΔ.
Το δεύτερο κύριο αρνητικό στοιχείο ήταν η πλήρης αδυναμία η δικιά μας και κυρίως των συνιστωσών που έχουν και τη μεγάλη δύναμη, να συνεχίσουν τη δικιά μας θέση για τον Δεκέμβρη με πρωτοβουλίες, με ικανότητα να συγκεντρώσουν τα πρωτοποριακά στοιχεία, πλήρης ανικανότητα και αδυναμία η οποία εκφράστηκε από μια μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη γνώμη μου, που δεν είχαμε δει στο άρθρο 16, ήττα με μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην όλη εξέλιξη της πολιτικής ζωής δηλαδή το ότι ο χώρος των αντιεξουσιαστών και μάλιστα ο σκληρός χώρος των αντιεξουσιαστών μπόρεσε να αναπτύξει μια ηγεμονική παρουσία με τις δράσεις και τις μορφές που χρησιμοποιεί οι οποίες επηρεάζουν την πολιτική ζωή. Και που αν θέλετε κατά κάποιο τρόπο βιώνουμε και σήμερα ακόμη, με τα γεγονότα τα σημερινά. Εκφράστηκε επίσης με την πλήρη ρήξη που ήρθε μέσα στις δυνάμεις των καθηγητών που εκφράστηκε με την ΠΟΣΔΕΠ και με τη συνεργασία ενός τμήματος των καθηγητών με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και με το προδρομικό και πολύ προειδοποιητικό αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών.
Την ίδια στιγμή όμως νομίζω ότι είχαμε μια σειρά θετικές προϋποθέσεις τις οποίες μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε.
Πρώτον, τον Δεκέμβρη. Η ικανότητά μας, η στάση μας, σε αντιπαράθεση με το σύστημα, με όλο το σύστημα, με εξαίρεση ίσως την ηγεσία, τη στενή ηγεσία κι όχι τα στελέχη, του ΠΑΣΟΚ, που στάθηκαν απέναντί μας, μας έδωσε μια ταυτότητα. Ενίσχυσε αυτή την ταυτότητά μας ως μία δύναμη, η οποία είναι αντισυστημική και η οποία ακόμη και με κόστος, διαμορφώνει ας πούμε τις τοποθετήσεις μας σε τόσο κρίσιμα και συγκρουσιακά ζητήματα. Παραπέρα κινήσεις όπως για παράδειγμα η τοποθέτηση του προέδρου της Δημοκρατίας ότι ο Δεκέμβρης ήταν εξέγερση, εκεί έγινε η μεγάλη συζήτηση, ενίσχυε αυτή μας την άποψη και μας έδινε τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε εμείς τα θετικά του Δεκέμβρη. Θετικό στοιχείο αυτό.
Το δεύτερο θετικό είναι ότι παρά την αναζωπύρωση τη σχετική του δικομματισμού και τη δυνατότητα του ΠΑΣΟΚ να είναι μπροστά από τη ΝΔ, αυτό ήταν χωρίς δυναμισμό, δεν είχε κινητήριες δυνάμεις, ήταν σ’ ένα βαθμό «ψόφιο», ας το πούμε έτσι, που μας έδινε δυνατότητα εμάς να παρέμβουμε σ’ αυτές τις διεργασίες του νέου τοπίου.
Ένα τρίτο είναι ότι αυτός ο μεγάλος κύκλος ο οποίος επηρέασε και ήταν το κεντρικό ζήτημα επί μήνες μέσα στην πολιτική ζωή της χώρας και επανηλήφθηκε κατά τη διάρκεια των εκλογών, δηλαδή τα θέματα της διαφθοράς. Τις τελευταίες μέρες παίζανε τα θέματα της διαφθοράς, ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς τα έβγαλε με μία νίκη, δηλαδή η προσπάθεια η δικιά μας να δώσουμε μια θετική έκβαση σ’ αυτό το ζήτημα με την ακύρωση των δεσμευτικών δράσεων του άρθρου 86 του συντάγματος που οδηγούσαν σ’ όλη αυτή την κατάσταση, στην ατιμωρησία, στην παράλυση της Βουλής, στην απόσταση της Βουλής από τα μεγάλα ζητήματα κατέληξε στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι μικρό πράγμα, για να μην το αξιοποιήσουμε, το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε προεκλογική κατάσταση είναι υποχρεωμένος να κάνει αυτό που έκαναν προχθές, που είπαν «θα κάνουμε την επιτροπή θεσμών και διαφάνειας» και βάζει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ.
Θετικά στοιχεία επίσης υπήρχαν σε σχέση με την παρουσία μας στον Οικολογικό τομέα. Και στο ζήτημα σε σχέση με τον Βοτανικό και τον Παναθηναϊκό ο οποίος μας δημιούργησε ένα πλήγμα. Και θέματα όπως η μονή Τοπλού, και ζητήματα όπως είναι ο Λιθάνθρακας, και άλλα. Είχαμε μία πάρα πολύ ενεργή παρουσία που έγινε αισθητή αρκετά.
Και το κύριο βέβαια θέμα, η κρίση. Ποτέ δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα ‘χουμε ένα τόσο θετικό πεδίο για την ανάδειξη και προώθηση της πολιτικής μας όσο αυτόν τον κλονισμό του νεοφιλελευθερισμού και σε εθνικό επίπεδο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ποτέ δεν περιμέναμε ότι οι προτάσεις Λαφαζάνη για κρατικοποιήσεις, θα γίνονταν, τρόπος του λέγειν, κι απ’ τον Ομπάμα. Είχαμε ένα υπόβαθρο κρίσης, άσχετα αν δεν έφτασε ίσως ακόμη στα σημεία τα οποία περιμέναμε, πάνω σε εκτεταμένες κοινωνικές ομάδες πάνω στις οποίες μπορούσαμε να κάνουμε ιδιαίτερη δουλειά. Εδώ να πούμε ότι μία δικιά μας αδυναμία ήταν η έλλειψη ικανότητας να δούμε και να αναδείξουμε ως το στοιχείο εκείνο στο οποίο θα πολιτικοποιηθεί η κρίση, το θέμα των μεταναστών. Παρότι υπήρχε η ευρωπαϊκή εμπειρία και παρότι και εμείς το βλέπαμε, στους μετανάστες κρατήσαμε μια θέση αρχής πάρα πολύ σημαντική, ανθρωπισμός, όχι στο ρατσισμό κ.λπ., την ίδια στιγμή όμως δεν συλλαμβάναμε τις διεργασίες που γίνονταν σε εκτεταμένα κοινωνικά στρώματα, κι όχι μόνο στον Αγ. Παντελεήμονα, στο Αρκαδοχώρι στην Κρήτη και σ’ όλη την Ελλάδα, που οδηγούσαν σε μια αντιδραστικοποίηση και σ’ έναν ακραίο ρατσισμόεκτεταμένες κοινωνικές δυνάμεις, τις οποίες εμείς έπρεπε να αφουγκραστούμε. Και είχαμε τη δυνατότητα να τις ακούσουμε και να προτείνουμε λύσεις μέσα ακριβώς στα πλαίσια της αντιρατσιστικής πολιτικής που έχουμε, όπως αυτά που προτείναμε για την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την ελευθερία διακίνησης μεταναστών κ.λπ. Προσπάθησα,εγώ προσωπικά, περίμενα και μια ερώτηση και στο ίδιο το debate γι’ αυτό το θέμα, προσπάθησα στον ομιλία της Θεσσαλονίκης να το βάλω, όμως ήταν αργά πλέον.
Δεύτερη σκέψη
Με αυτά τα πλαίσια οι στόχοι που έπρεπε να μπουν για μας, οι πολιτικοί, ήταν να αναδείξουμε μία εναλλακτική λύση απέναντι στη ΝΔ, πέρα από τη γνωστή λύση της εναλλαγής στο δικομματισμό και μάλιστα με ένα κόμμα το οποίο δεν έχει δυναμισμό, το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο παρότι είχε μια μεγάλη νίκη, πάνω από 4%, βλέπω ότι πολιτικά δεν μπορεί να την αξιοποιήσει καν. Να αναδείξουμε τα στοιχεία της σημασίας της αλλαγής συσχετισμού στο χώρο της Αριστεράς, και να αναδείξουμε ως κεντρικά μια σειρά ζητήματα της κρίσης.
Κατά τη γνώμη μου ακολουθήσαμε μία πορεία εντελώς αυτοκαταστροφική. Και δυστυχώς ανόητη πορεία.
Δεν περίμενε κανείς από την Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ να λειτουργήσει με ηγεσία εταιρίες δημοσκοπήσεων. Όσο κι αν σ’ αυτές τις εταιρίες δημοσκοπήσεων δουλεύουν αξιόλογοι άνθρωποι. Μια παρουσία η οποία δεν ήταν πολιτική, αλλά ήταν επικοινωνιακή.
Ακούσαμε τα εξής τρία στάδια, τους εξής τρεις κεντρικούς στόχους των ευρωεκλογών. Τέσσερις ευρωβουλευτές. Τι σημαίνει πολιτικά 4 ευρωβουλευτές; Σημαίνει ότι έχουμε απλώς μία θεαματική δημοσκοπική ανάπτυξη. Τίποτα παραπάνω. Δεν έχει ουδέν πολιτικό περιεχόμενο. Και θυμάστε καλά και με την παρέμβασή μου στην συνδιάσκεψη προσπάθησα να πολιτικοποιήσω τον κεντρικό μας στόχο, ερχόμενος αν θέλετε σε διάσταση με την εισήγηση η οποία ακούστηκε, και λέγοντας ότι να δούμε, ξέρουμε τις δυνάμεις μας, ας βάλουμε το στόχο των «3 ευρωβουλευτών και του τρίτου κόμματος» που τι σημαίνει; Τρίτο κόμμα σημαίνει αλλαγή του συσχετισμού και νέο ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στο πολιτικό σκηνικό, αλλαγή του συσχετισμού ανάμεσα σε μας και στο ΚΚΕ, το οποίο δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνο στην Αριστερά, πολλοί –και το ΔΗΚΚΙ το ξέρει-, απ’ τον ευρύτερο χώροτον σοσιαλδημοκρατικό, δημοκρατικό, πώς να τον πούμε, χώρο ενδιαφέρονται γι’ αυτό το θέμα. Και τρεις ευρωβουλευτές τι σημαίνει; Ότι δίνουμε μία μεγάλη μάχη και το αναδεικνύουμε. Να βγάλουμε ευρωβουλευτή τον Παπαδημούλη. Και προσέχουμε πάρα πολύ αυτό ρεύμα. Αυτό το ρεύμα είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, είναι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελεί συστατικό του στοιχείο. Η απώλεια αυτού του ρεύματος ή η αποστασιοποίηση από το ΣΥΡΙΖΑ θα έχει μεγάλο κόστος. Και έχει μεγάλο κόστος. Και πληρώσαμε ήδη ένα μέρος αυτού του κόστους.
Περνάμε στο 2ο σύνθημα, το οποίο εκφράζει κεντρικό στόχο, ο οποίος εκφράζεται στη συνέντευξη τύπου που έδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για να παρουσιάσει την πολιτική του και το πρόγραμμα του στις εκλογές. «Να έχουμε τη μεγαλύτερη εκλογική δύναμη που έχει πάρει ποτέ ο χώρος». Τι σημαίνει αυτό; Το μόνο που σημαίνει είναι ότι έχουμε τον καλύτερο ηγέτη, που μας έφερε περισσότερους ψήφους. Δεν σημαίνει τίποτα άλλο. Δεν σημαίνει τίποτα απολύτως για την κοινωνία αυτό το πράγμα, απολύτως τίποτα.
Και το τρίτο, το οποίο πετάμε μέσα από μια αγωνία τι επικοινωνιακό μπορούμε να πετάξουμε την τελευταία βδομάδα προκειμένου να δώσουμε μια παρουσία δικιά μας, τον «τρίτο πόλο». Έρχεται και πέφτει ο τρίτος πόλος. Και ξαναρωτάω τίνος αποφάσεις είναι όλες αυτές. Σε σχέση και με τα τρία συνθήματα αυτά, τους τρεις κεντρικούς στόχους. Ο τρίτος πόλος έχει μια βάση, ότι εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει το ανεξάρτητο ρεύμα της Αριστεράς, δεν μπορεί να διαχυθεί μέσα στο χώρο το σοσιαλιστικό, τον κεντρώο χώρο, το δημοκρατικό χώρο. Έχει την ιστορία του, έχει τις ρίζες του και έχει το μέλλον του. Ο τρίτος πόλος εκφράζεται και από τις προτάσεις που έχει κάνει και ο Γλέζος, ΚΚΕ, Ανταρσύα κ.λπ., ο Μπιτσάκης, έχει μια βάση. Όμως όταν την τελευταία βδομάδα που έχεις ένα τεράστιο πρόβλημα σε σχέση με όλον αυτό το χώρο τον ευρωπαϊστικό, ο οποίος είναι στοιχείο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, είναι στοιχείο του Συνασπισμού, είναι στοιχείο συνιστωσών, ορισμένων συνιστωσών του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, έρχεσαι και τους βάζεις ότι θα κάνουμε συζήτηση με το ΚΚΕ και θα πάρουμε πρωτοβουλίες με το ΚΚΕ μετά τις εκλογές τότε ουσιαστικά ενισχύεις τις αποδυναμωτικές τάσεις.
Πήγαμε εντελώς απολίτικα, χωρίς σχεδιασμό, με λάθος σχεδιασμό, με άρπα-κόλλα συνθήματα τα οποία ερχόντουσαν, χωρίς να λειτουργεί το κέντρο αυτό του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν η εκλογική επιτροπή. Ενώ θέλαμε να αναδείξουμε τα θέματα της κρίσης, 1-2-3 θέματα εδώ στις πρώτες συναντήσεις είχαμε πει να πούμε ότι ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει 1-2-3, το θυμάστε αυτό το πράγμα, τη σημασία της αλλαγής των συσχετισμών, να δώσουμε το μήνυμα σ’ αυτόν τον χώρο του ΠΑΣΟΚ ο οποίος με δυσκολία ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ ότι δώστε ακόμα και στην ηγεσία σας ένα άλλο μήνυμα, ότι θέλουμε να είναι αριστερή η αλλαγή, φτάσαμε σε αυτήν την απολίτικη κατάσταση.
Τρίτη σκέψη
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα, ότι διαμορφώσαμε ένα σύστημα το οποίο έβγαζε όλα τα αρνητικά. Ο καθένας από μας και η κάθε συνιστώσα και το κάθε σημείο δράσης μας έχει ένα θετικό πρόσημο και ένα αρνητικό πρόσημο. Εξαρτάται αν ακολουθείς μια πολιτική τέτοια που να ενισχύσεις το θετικό και να αποδυναμώσεις το αρνητικό ή το αντίθετο. Εμείς σε όλα τα στοιχεία τα οποία είχαμε, βγάζαμε το αρνητικό πρόσημο με τη μεγαλύτερη τέχνη που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς.
Παράδειγμα, κατά τη γνώμη μου για το Συνασπισμό είναι ένα συν το ότι έχει το δημοψήφισμα, το ότι τα ίδια τα μέλη του αποφασίζουν για τους υποψηφίους και τη σειρά που έχουν οι υποψήφιοι. Παρουσιάσαμε έναν υποψήφιο ο οποίος επιεικώς εμφανιζόταν και χαρακτηριζόταν, χωρίς ο ίδιος να έχει ευθύνες, ως γκρίζος, ως μη αιχμηρός κ.λπ.
Δεύτερον, ένα στοιχείο της δυναμικής μας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, το ότι είμαστε η ενότητα της Αριστεράς, απέναντι στο ΚΚΕ είμαστε η ενότητα της Αριστεράς. Εμείς καταφέραμε να φέρουμε σε σύγκληση αντιμαχόμενα, ξένα ρεύματα, οργανώσεις, κόμματα, κινήσεις μέσα στο χώρο της Αριστεράς. Πως εμφανίστηκε αυτό; Ότι έχουμε στη δεύτερη θέση μια υποψήφια που τη φόρεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στον Συνασπισμό, η οποία είναι άσχετη και θα έπρεπε να είναι στο ΚΚΕ.
Άλλο θέμα, είχαμε τον καλύτερο ευρωβουλευτή από το ανανεωτικό, ευρωπαϊστικό ας το πούμε, ρεύμα, ο οποίος παρότι ήταν ευρωβουλευτής του Συνασπισμού σεβάστηκε το ΣΥΡΙΖΑ, δεν έκανε καμία δράση που να έφερε σε δύσκολη θέση οποιαδήποτε συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ και τελικά μετατρέπεται σε αδυναμία μας γιατί πάμε να τον πνίξουμε, σε όλα τα ζητήματα σύντροφοι.
Και το βίωσα και εγώ ο ίδιος αυτό, και το βίωσα πολύ έντονα και με ευθύνη που ξεκινάει από αυτόν εδώ το χώρο. Σε σχέση με το θέμα του ντιμπέιτ. Όταν έβλεπα στις εφημερίδες όλη αυτή τη φιλολογία περί «παιδοκτόνου» και ενάντια στη νεολαία, ακολουθήσαμε μια πορεία η οποία αποδιάρθρωνε το σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ.
Τέταρτη σκέψη
Γιατί αυτά σύντροφοι; Κατά τη γνώμη μου οι ευθύνες των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, των άλλων πλην του Συνασπισμού είναι μικρές. Όντας στον Συνασπισμό και μένοντας στον Συνασπισμό γνωρίζω την αμηχανία των συντρόφων και των συντροφισσών του ΣΥΡΙΖΑ. Γνωρίζω ότι περιμένουν την πρόταση από τον Συνασπισμό. Γνωρίζω, ότι με εξαίρεση ίσως το Μανόλη το Γλέζο, τον οποίο πρέπει να ακούμε περισσότερο, ενδεχομένως όπως τα θέματα με το ψηφοδέλτιο, οι σύντροφοι μόνο σε ακραίες στιγμές έρχονται σε σύγκρουση με το Συνασπισμό, μόνο όταν είναι κάτι το οποίο είναι ακραίο. Επομένως η ευθύνη, κατά τη γνώμη μου, των άλλων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ είναι στο ότι, θα μπορούσε να πει κανείς, χρειαζόταν μια πιο ενεργητική δράση απέναντι σ’ όλα αυτά τα οποία γίνονται.
Εγώ έγινα δέκτης αυτής της ανησυχίας από πολλούς συντρόφους, την ΚΟΕ, την ΑΚΟΑ, το Γιάννη το Θεωνά, το Μανόλη, το Κόκκινο, από αρκετούς συντρόφους, τους περισσότερους συντρόφους εδώ μέσα. Στην πορεία όμως σύντροφοι αυτό που υπερίσχυσε στην προσπάθεια αυτή των εκλογών ήταν μια ομάδα συντρόφων μέσα στο Συνασπισμό έξω από λειτουργίες του Συνασπισμού ή του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι προωθούσανε δικούς τους στόχους, θεωρούσανε μια σίγουρη επιτυχία την οποία δεν έπρεπε να μοιραστεί με κανένα, ανατρέψανε αυτό το κλίμα και τις αξίες της συλλογικότητας τις οποίες είχαμε. Και εδώ θέλω να αναφέρω δύο στοιχεία.
Το πρώτο είναι το ντιμπέιτ. Εμφανίστηκε ότι διεκδίκησα εγώ το ντιμπέιτ. Δεν διεκδίκησα τίποτα. Είχα ενημερώσει. Ήρθε και με βρήκε ο Θεωνάς, όχι. Με βρήκε η ΚΟΕ, όχι. Με βρήκε η ΑΚΟΑ, όχι. Με ποια έννοια; Με την έννοια ότι και εγώ είχα στο μυαλό μου την ιδέα ότι θα μπορούσε ίσως να σκιάζεται ας το πούμε μια νεολαιίστικη δυναμική που θα μπορούσε να αποκτήσει το εγχείρημα με έναν άλλο κεντρικό λόγο, όχι με τον δικό μου.
Και προέκυψε με τυχαίο τρόπο την τελευταία στιγμή όταν δημοσκοπήσεις μας είχαν φέρει ήδη στο 4% από ένα τυχαίο τηλέφωνο και από μια επίμονη αίτηση δική μου να επιβεβαιωθεί ότι ήταν ομόφωνη θέση του ΣΥΡΙΖΑ και του Συνασπισμού και με μια άμεση επικοινωνία με τον ίδιο το Φλαμπουράρη.
Για ποιο λόγο σύντροφοι όλα αυτά τα παπαγαλάκια; Για ποιο λόγο; Για ποιο λόγο όλα αυτά τα σχέδια; Για ποιο λόγο σύντροφοι δεχόμαστε ότι είναι «προσωπικό στοίχημα» του οποιουδήποτε το πώς θα πάει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Το δεύτερο, στις αρχές της προεκλογικής εκστρατείας έγινε μια συνάντηση δική μου με τον πρόεδρο του ΣΥΝ σχετικά με αυτά τα ζητήματα. Όπου χωρίς να το πιστεύω εγώ, αλλά λέω ας αφήσουμε αυτή τη δυνατότητα, ναι εντάξει να εξελιχτεί με αυτό τον τρόπο. Στην πορεία όμως μπήκε και ένα ζήτημα το οποίο είχε σχέση με την εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ, τη νομική και πολιτική εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ η οποία είναι δεδομένη, προβλέπεται από το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής. Και το οποίο είναι ασήμαντο πράγμα στην πραγματικότητα, άνευ σημασίας. Όλα αυτά με εντυπωσίασαν εμένα. Η στάση του συντρόφου και των συντρόφων από το Συνασπισμό διότι είχα μπροστά μου τις θέσεις και τον πρόεδρο του Συνασπισμού. Ήρθαμε σε πλήρη διαφωνία. Και είπα, δεν κάνω προεκλογικά θέμα εγώ.
Ρωτάω όμως. Πως γίνεται αυτό, το οποίο το ήξερα, να παίρνονται αυτές οι αποφάσεις για την πολιτική εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς καν να τις έχει συζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ξαναλέω, καταλαβαίνω την αμηχανία των συντρόφων, πως γίνεται να παίρνονται τέτοιες αποφάσεις χωρίς καν να τις έχει συζητήσει ούτε ο Συνασπισμός, όχι ότι αρκούσε, δεν τις είχε συζητήσει καν ο Συνασπισμός. Τις είχε συζητήσει ούτε καν μια τάση του Συνασπισμού. Μία ομάδα συντρόφων χωρίς καμία ευθύνη. Μια ομάδα, η οποία καθοδήγησε και οδήγησε σε αυτή τη διάσπαση δυνάμεων, σε αυτή τη διαίρεση, σε αυτή τη μιζέρια, σε αυτήν την απολιτικότητα το όλο εγχείρημα.
Τελευταίο σημείο
Όπως καταλαβαίνετε, για τον καθένα από μας και για μένα προσωπικά μπαίνουν μια σειρά ερωτήματα. Δυστυχώς αυτό το πρόβλημα δεν σταμάτησε με τις εκλογές, δεν ήταν δίδαγμα οι εκλογές.
Η Κεντρική Επιτροπή του Συνασπισμού ήταν προκλητική, προκλητική όχι γιατί έχει δίκιο ή άδικο, δεν με ενδιαφέρει αν έχει δίκιο ή άδικο, αλλά γιατί σε μια στιγμή που έχει ανέβει η ακροδεξιά, που βλέπουμε κινδύνους από μια στρατηγική έντασης στη χώρα μας και από ένα εντελώς άλλο τοπίο, το οποίο θα μας θέσει εμάς στη γωνία, που αναδείχνεται κεντρικό θέμα το θέμα των μεταναστών στο οποίο έχουμε μια δυσκολία να μπούμε με νέους όρους χωρίς να αφήνουμε τις αρχές μας, που το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται ότι είναι μια δύναμη που μπορεί να κερδίσει την αυτοδυναμία, που εμείς όχι μόνο δεν ήρθαμε τρίτο κόμμα αλλά ήρθαμε πέμπτο κόμμα ασχολείται με την επετηρίδα στην προεδρεία του ΣΥΡΙΖΑ.
Το βίωσα στα Χανιά που ήρθαμε έκτο κόμμα. Αυτή τη στιγμή, κεντρικό ζήτημα ή ένα από τα κεντρικά ζητήματα έχει αναδειχθεί το ποιος θα είναι ο πρόεδρος και ποιος θα είναι ο κεντρικός αρχηγός.
Πιστεύω ότι έχουμε περάσει σε μια απαξίωση, σε μια φάση απαξίωσης και αποδόμησης του εγχειρήματος. Εγώ ακολούθησα την τακτική, σε ένα νοσηρό κλίμα που είχε διαμορφωθεί πριν τις ευρωεκλογές, και το ξέρετε το νοσηρό κλίμα που υπήρχε, το ξέρετε, κάθε φορά που λέγαμε θα κάνουμε μια συνέλευση, μια πρωτοβουλία κ.λπ., υπήρχε μια νοσηρή κατάσταση. Την ανέχτηκα. Ανέχτηκα ξέροντας ποιοι είναι και πως καθοδηγείται και που πηγαίνει αυτό το εγχείρημα στις ευρωεκλογές.
Θυμάται καλά ο Ρούντι, από την πρώτη στιγμή του ‘λεγα κάνεις μεγάλο λάθος αν νομίζεις ότι έχουμε την Ελένη τη Σωτηρίου σίγουρη. Είναι έτσι ή όχι;
Έχουμε μια κατάσταση η οποία πολιτικά δεν μας οδηγεί πουθενά κατά τη γνώμη μου και έχουμε τώρα μια εικόνα αποδόμησης, όπου για μένα ένα κεντρικό στοιχείο, το κεντρικό στοιχείο το οποίο προσπάθησα από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα την προεδρία του Συνασπισμού και ενεργό ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ ήτανε να δώσουμε μια εικόνα εναλλακτική. Ότι έχουμε άλλους κώδικες αξιών και λειτουργούμε με διαφορετικό τρόπο από τα άλλα κόμματα και σ’ αυτή τη βάση έγιναν οι αλλαγές στην προεδρία του Συνασπισμού, η συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο του Ηρακλείου.
Και να κάνω εδώ μια παρένθεση, θα σας το πω αυτό, ότι έχουμε εδώ μέσα συντρόφους και στελέχη στη μεγάλη τους πλειοψηφία υψηλού ήθους, πολύ υψηλού ήθους. Θέλω να πω εδώ ότι πριν από τις εκλογές του 2007 είχα μια συνάντηση με τη Νάντια όπου ήτανε και ο Δήμος, όπου τους ζήτησα να ενισχύσουν η Νάντια το ΣΥΡΙΖΑ και να είναι υποψήφια και δέχτηκε. Λένε, σε ποια περιφέρεια, σκεφτόμαστε μια περιφέρεια της Αθήνας.Τους λέω όχι θαρθείτε στο Ηράκλειο για να ενισχύσουμε αυτή την προσπάθεια για να βγει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και να δούμε μέσα από τις αλλαγές σε λίγους μήνες ενδεχομένως να υπάρχει και η αλλαγή στον βουλευτή Ηρακλείου και ήταν οι πρώτοι που με πιέζαν συνεχώς να μη παραιτηθώ από το Ηράκλειο.
Θέλω να πω, μέσα σε αυτά τα πλαίσια είναι αποδόμηση σύντροφοι, χάνει το κύριο προσόν του ο ΣΥΡΙΖΑ, έχασε το προσόν της δύναμης η οποία συμμετέχει στην πολιτική ζωή και τη διαμορφώνει και προσωρινά το πήρε το ΛΑΟΣ. Το ΛΑΟΣ επιχειρεί να κάνει αυτό που κάναμε εμείς μετά το άρθρο 16. Εμείς διαμορφώναμε την ατζέντα σε πολύ μεγάλο βαθμό, εμείς φέραμε τα θέματα της παιδείας, εμείς αποδομήσαμε τη Νέα Δημοκρατία, πρώτα απ’ όλα εμείς. Εντάξει; Εκφράζοντας, πυροδοτώντας, συμμαχώντας με τα κινήματα τα οποία γίνανε. Εμείς διαμορφώσαμε αυτόν τον εναλλακτικό ριζοσπαστικό λόγο. Και έχουμε σήμερα πολιτικό πρωταγωνιστή το ΛΑΟΣ. Χάσαμε αυτό το πολιτικό αν θέλετε πλεονέκτημα που δύσκολα κατακτιέται με το άρθρο 16 και χάνουμε και το ηθικό πλεονέκτημα το οποίο μας το κληροδοτεί η γενιά του Μανόλη του Γλέζου.
Δεν μπορώ να βλέπω εγώ αυτά τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες ούτε για το ΣΥΡΙΖΑ ούτε και για τον εαυτό μου. Δεν γίνεται. Δεν γίνεται να βλέπω του Χατζόπουλου το σκίτσο τη μέρα που πέθανε ο Παπαγιαννάκης που να λέει «εις μνήμην του Παπαγιαννάκη» ο Αλαβάνος με τον Τσίπρα τσακώνονται για το ποιος θα πάει στο ντιμπέιτ επειδή υπήρξαν τα παπαγαλάκια, τα οποία θέσαν αυτό το θέμα.
Με αυτήν την έννοια σύντροφοι για να προστατεύσω το ΣΥΡΙΖΑ και για να προστατεύσω και τον εαυτό μου, θέλω να προστατεύσω τον εαυτό μου, πιστεύω ότι κάθε βήμα που προστατεύει από μια αρνητική πορεία είναι κάτι το οποίο μένει στην ιστορία της Αριστεράς. Και για να υπάρξει διέξοδος σε αυτό το θέμα, δεν θα δώσω κανέναν αγώνα εγώ για καμία καρέκλα, ούτε θα χρησιμοποίησω το ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο Συνασπισμό ή ορισμένους του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο Συνασπισμό. Είναι έξω από τις δυνατότητες μου. Και για να πω ξανά ότι δεν μας ενδιαφέρει η καρέκλα και για να υπάρξει μια διέξοδος όπου θα αξιοποιηθούν όλοι οι σύντροφοι, όπου θα εναρμονιστούν οι σχέσεις του Συνασπισμού με το ΣΥΡΙΖΑ.
Στις συνθήκες αυτές έχω αποφασίσει να σας ανακοινώσω την παραίτησή μου από βουλευτής προκειμένου να υπάρξει μια διέξοδος, προκειμένου να προστατεύσω το ΣΥΡΙΖΑ και προκειμένου να προστατεύσω αυτά τα λίγα πράγματα τα οποία έχω δώσει μαζί με τις αδυναμίες μου –για να κάνω την αυτοκριτική μου, βαθιά αυτοκριτική για τους τρόπους με τους οποίους χειρίστηκα μετά τις εκλογές του 2007 πάρα πολλά πράγματα, πράγμα το οποίο πιστεύω ότι θα είναι ωφέλιμο για το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά.
Επειδή ορισμένα από όσα υποστηρίξαμε στη Συνέντευξη Τύπου που δώσαμε στις 11/6/09 αποδόθηκαν μονομερώς, θέλουμε να τονίσουμε ότι δεν θεωρούμε υπεύθυνη την Ανανεωτική Πτέρυγα για το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά συνολικά τον Συνασπισμό και τον τρόπο που αντιμετώπισε, διαχειρίστηκε, εξέφρασε και διεύθυνε την προεκλογική μάχη. Ακόμα, υπάρχουν ευθύνες για το πώς αντιμετώπισε η ηγεσία του ΣΥΝ τόσο τον πόλεμο που γινόταν στον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και τη συνολική εκπροσώπησή του στα ΜΜΕ, καθώς και την εφαρμογή των αποφάσεων των συνδιασκέψεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ πάντα μιλούσαμε για ισοτιμία ανάμεσα στα μέρη του και δεν είχαμε συνομολογήσει «δύο δικαιώματα του ΣΥΝ» μέσα στα πλαίσιά του. Ως «δύο δικαιώματα του ΣΥΝ» εννοούνται ότι α) στην ονομασία του θα υπάρχει το συνθετικό Συνασπισμός και β) ότι ο εκάστοτε επικεφαλής του Συνασπισμού τίθεται και επικεφαλής του συνδυασμού στην εκλογική μάχη του ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλιστα τα «δύο αυτά δικαιώματα του ΣΥΝ» να «τηρούνται με ευλάβεια». Και απλά ο ΣΥΝ να τηρεί την υποχρέωση να «εξαντλεί κάθε δυνατότητα για να διασφαλίζουμε την πλουραλιστική εκπροσώπηση στις αιρετές θέσεις». Αυτές οι πρόσφατες αναφορές δεν ταιριάζουν σε συνεργασία αριστερών δυνάμεων, δεν συνεπάγονται ισότιμη σχέση και συλλογική απόφαση για το τι κάθε φορά κρίνεται πιο αναγκαίο και καλό. Αυτό δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, είναι ΣΥΝ και κάποιοι συνεργαζόμενοι μαζί του, είναι ΣΥΝ/Σύριζα. Τέτοια συμφωνία δεν υπάρχει. Όποιος ανατρέξει σε αρχεία και αποφάσεις δεν θα βρει κάτι τέτοιο.
Θέλουμε να θυμίσουμε για άλλη μια φορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συνεργασία αριστερών δυνάμεων και όχι μια παράταξη της «ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς». Οι δύο τελευταίοι όροι χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον στην προεκλογική περίοδο και δεν αποδίδουν σωστά το εύρος και το βάθος του εγχειρήματος.
Επειδή όντως υπάρχει κούραση από την επανάληψη ίδιων κατά βάση καταστάσεων (που στις σημερινές συνθήκες είναι και παραλυτικές και διαλυτικές), δεν φτάνει να αναφέρεται γενικόλογα η ανάγκη ρήξεων και τομών για τη επίλυση δομικών προβλημάτων του ΣΥΡΙΖΑ. Μας ενδιαφέρουν συγκεκριμένες προτάσεις για τη λειτουργία, τη δομή, την οργάνωση και φυσικά την πολιτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο αν γίνει κάτι τέτοιο θα πιστοποιηθεί ότι γίνεται μια αυτοκριτική στην πράξη κι όχι η επανάληψη της γνωστής πεπατημένης...
Μετά τη μεγάλη επιτυχία που είχε το περσινό φεστιβάλ, το Resistance 2009 φιλοδοξεί να αποτελέσει μια διοργάνωση με ακόμα μεγαλύτερη εμβέλεια. Στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, με σημαντικές συναυλίες και μόλις 7 ευρώ εισιτήριο, αφού ο πολιτισμός κι η διασκέδαση δεν είναι εμπόρευμα ακόμα κι όταν δεν έχεις σπόνσορες. Μετά τους Ojos de Brujo Soundsystem, τους Imam Baildi, τους Fun-Da-Mental, τις Ρόδες, τους Matisse και την Μάρθα Φριτζήλα που τραγούδησαν στην περσινή σκηνή του Resistance, φέτος η συνέχεια αναμένεται ακόμα καλύτερη:
Στις 26 Ιούνη οι Ρουμάνοι Fanfare Ciocarlia. Μια από τις πιο δραστήριες και παραγωγικές μπάντες πνευστών στα Βαλκάνια. Η 11μελής μπάντα, κέρδισε μεταξύ άλλων και το βραβείο του BBC για το καλύτερο έθνικ συγκρότημα το 2006.
Στις 27 Ιούνη, οι Dead Prez. Ένα από τα πιο γνωστά και πολιτικοποιημένα hip-hop συγκροτήματα παγκοσμίως. Έρχονται από τις ΗΠΑ, με στίχους που εστιάζουν σε κοινωνικά ζητήματα όπως ο ρατσισμός, η αστυνομία, ο καπιταλισμός, η εκπαίδευση, οι θρησκείες, η επανάσταση, ο έλεγχος από τα ΜΜΕ. Στις 23 Ιουνίου κυκλοφορεί η νέα τους δουλειά Pulse of the People σε συνεργασία με τον dj Green Lantern, το τρίτο μέρος της σειράς Turn off the radio. Πολλές επίσης και οι συνεργασίες στον δίσκο με ονόματα όπως του Chuck D των Public Enemy και του Styles P.
Στις 28 Ιούνη, οι Χαΐνηδες. Το γνωστό μουσικό σχήμα που στις ζωντανές του εμφανίσεις ενώνει την Ανατολή με τη Δύση, σιγοτραγουδάει την παράδοση σαν γέφυρα που ενώνει το χθες με το σήμερα και κραυγάζει το τραγούδι της ατομικής και συλλογικής ελευθερίας. Μουσικές και στίχοι για να ανοίξει μια χαραμάδα φως.
Αναλυτικά στοιχεία για το πρόγραμμα στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ:
7.00. Η Λατινική Αμερική σε σταυροδρόμι: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα; Με εκπροσώπους κινημάτων από Βενεζουέλα, Αργεντινή και Αϊτή.
8.30 Κινήματα και εξεγέρσεις της νεολαίας Αγωνιστές από την Ευρώπη παρουσιάζουν και συζητούν εμπειρίες από σημαντικά κινήματα: Το ιταλικό «Ανώμαλο Κύμα», το φοιτητικό αυτόνομο κίνημα στη Καταλονία οι καταλήψεις των γαλλικών πανεπιστημίων, το κίνημα νεολαίας στη Χώρα των Βάσκων, η γερμανική οργάνωση Rebel, η ελληνική εξέγερση του Δεκέμβρη.
Σάββατο 27 Ιούνη
7.00. Παλαιστίνη και Μέση Ανατολή Με το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και εκπρόσωπο της Χεσμπολάχ από το Λίβανο.
8.30. Οι προοπτικές της Αριστεράς στην Ευρώπη Η πρώτη σημαντική συνάντηση μετά τις ευρωεκλογές και μέσα στην κρίση. Διεργασίες και ενωτικά εγχειρήματα: Νέο Αντικαπιταλιστικό Κόμμα (NPA)-Γαλλία, Μπλοκ της Αριστεράς-Πορτογαλία, Αριστερό Κόμμα (Die Linke)-Γερμανία και ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Α. Αλαβάνος.
Κυριακή 28 Ιούνη
7.00. Η Ανατολική Ευρώπη μέσα στην κρίση και τους ανταγωνισμούς Συμμετέχουν οργανώσεις και κινήματα από την Ουκρανία, τη Βουλγαρία και τη Γεωργία.
8.30. Ο καπιταλισμός σε κρίση: Ή εμείς ή αυτοί! Η σύγχρονη ριζοσπαστική σκέψη σε μια συζήτηση για την κρίση, τις διεξόδους, τα όρια και την ανατροπή του καπιταλισμού. Συμμετέχουν διανοούμενοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Την Πέμπτη 11/ 6 πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, Συνέντευξη Τύπου της ΚΟΕ με θέμα την αποτίμηση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών. Στη Συνέντευξη Τύπου μίλησαν η Ελένη Σωτηρίου, υποψήφια στη δεύτερη θέση του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ, ο Ρούντι Ρινάλντι και ο Νίκος Γαλάνης, μέλη της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη της ΚΟΕ.
Η Ελένη Σωτηρίου δήλωσε τα παρακάτω:
«Θέλω καταρχήν να ευχαριστήσω όλους όσους υποστήριξαν το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και όσους μας ψήφισαν. Θέλω να ευχαριστήσω τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα μέλη, τα στελέχη και τους φίλους της ΚΟΕ που με στήριξαν και με στηρίζουν ακόμα.
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών κρίνεται αρνητικό. Θα ήθελα να σημειώσω ότι σ' αυτές τις εκλογές δεν συζητήθηκε το κεντρικό πολιτικό ζήτημα της κρίσης, στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Και επίσης δεν συζητήθηκε το σύγχρονο αδιέξοδο της Ε.Ε. και του σχεδίου πολιτικής ενοποίησής της. Αυτές οι ευρωεκλογές στην ουσία ήταν το πρώτο μέρος μιας αντιπαράθεσης σε εθνικό επίπεδο. Ή, αν θέλετε, η εισαγωγή σε μια προεκλογική περίοδο που συνεχίζεται και εκτυλίσσεται καθημερινά.
Αυτά τα αναφέρω γιατί ακούγονται πολλά σχετικά με ευρωπαϊκά ή αντιευρωπαϊκά πρόσωπα, ευρωπαϊκούς ή αντιευρωπαϊκούς προσανατολισμούς κ.λπ. Κι επειδή στις μέρες μας η εικόνα είναι αυτή που έχει υποκαταστήσει την έννοια, και δυστυχώς και την πραγματικότητα, θα ήθελα να βάλω μερικά στοιχεία αυτής της πραγματικότητας:
Το πρώτο σημείο: Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας, από το 2004 υποστήριξε το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζοντας πολύ καλά και τα πολιτικά πρόσωπα και τις αντιφάσεις αυτού του ενωτικού εγχειρήματος, αλλά και του Συνασπισμού πιο συγκεκριμένα. Κάθε ενωτικό εγχείρημα έχει θετικό πρόσημο. Όταν προσδιορίζεται από την ανάγκη και όταν θέτει στόχους με σκοπό να υπηρετήσει τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Εμείς σαν Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας, πιστεύαμε και πιστεύουμε ότι για να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα και στην κοινωνία, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αλλάξουν τα πράγματα στην Αριστερά. Δεν θεωρήσαμε, ούτε θεωρούμε, ότι οι γενικές θέσεις και απόψεις μας είναι αυτές οι οποίες θα προταχθούν σ' ένα οποιοδήποτε ενωτικό εγχείρημα. Οι θέσεις μας κι οι απόψεις μας ήταν γνωστές από το 2004, και στην τότε ηγεσία του Συνασπισμού και στους βουλευτές του Συνασπισμού που εκλέχτηκαν το 2004 και στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που αναδείχτηκε το 2007. Εμείς όμως σ' όλη αυτή τη διάρκεια της κοινής ενωτικής προσπάθειας, αυτού του εγχειρήματος, εκφραστήκαμε και εκφραζόμαστε με βάση τα συμφέροντα του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο κάναμε και σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και ως ΚΟΕ αλλά και εγώ προσωπικά σαν υποψήφια. Έχουμε δηλώσει και είναι γνωστό, αλλά να το επαναλάβουμε, ότι σεβόμαστε απολύτως το πλαίσιο, τις διακηρύξεις, τις θέσεις του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Το δεύτερο σημείο: Η υποψηφιότητα της ΚΟΕ στο πρόσωπό μου χτυπήθηκε δημοσίως, χτυπήθηκε πάρα πολύ πριν την προεκλογική περίοδο, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και δυστυχώς συνεχίζεται κάτι τέτοιο και σήμερα. Στην ουσία δεν χτυπιέται το πρόσωπό μου, χτυπιέται το ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Η επίθεση αφορά το εγχείρημα γενικά της ριζοσπαστικής και ενωτικής αριστεράς. Και δυστυχώς θέλω να πω ότι σ' αυτή την επίθεση είναι, αντικειμενικά, μαζί συγκροτήματα, συντηρητικοί πολιτικοί παράγοντες, η ακροδεξιά, όπως και τμήμα ανθρώπων που αυτοανακηρύσσονται ανανεωτικοί και αριστεροί, ξεχνώντας ότι έκαναν χρόνια να ξεφύγουν από το 1,5% έχοντας φιλοευρωπαϊκές θέσεις ακόμα και σε ευνοϊκό περιβάλλον, όταν η Ευρώπη και το ευρωπαϊκό ιδεώδες είχε και μία αίγλη.
Τέλος, θεωρώ ότι πρέπει να σταματήσει ο εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος υπάρχει μέσα στην Αριστερά, αν θέλει να λέγεται Αριστερά. Γιατί σε περιόδους κρίσης, το άμεσο, το καθοριστικό καθήκον που έχει η Αριστερά είναι να ενώσει τους εργαζόμενους, τους νέους και όλους όσους χτυπιούνται από την κρίση. Ενώνοντας πρώτη η ίδια τα τμήματά της, παρ' όλες τις διαφορές τους, οι οποίες είναι δευτερεύουσες μπροστά στην κρίση.»
Δείτε τις δηλώσεις του Νίκου Γαλάνη και του Ρούντι Ρινάλντι και το βίντεο της συνέντευξης εδώ.
Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, συνεδρίασε χθες για μια πρώτη ανταλλαγή απόψεων σχετικά με τη μάχη και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.
Η Γραμματεία χαιρετίζει, πρώτα απΌ όλα τα στελέχη, τα μέλη και τους οπαδούς του ενωτικού μας εγχειρήματος, όλο τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, που έδωσε με πείσμα τη μάχη των ευρωεκλογών και σημειώνει:
α)Το αποτέλεσμα της 7/6 καθορίστηκε από την αποχή-ρεκόρ. Με τον τρόπο αυτό χιλιάδες και χιλιάδες πολίτες ανέδειξαν τη ρήξη των σχέσεών τους με τα κόμματα εξουσίας. Με τον κόσμο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει την προσπάθεια στους αγώνες και τα κινήματα, σε μια πιο αποτελεσματική αντιπαράθεση με το σύστημα.
β)Ηττημένος των εκλογών είναι η κυβέρνηση Καραμανλή. Οι τεράστιες απώλειες του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας αποδεικνύουν τη ραγδαία φθορά της κυβέρνησης, η οποία με κανένα τρόπο δεν νομιμοποιείται να πάρει τα ακόμα πιο σκληρά έκτακτα οικονομικά μέτρα, που σχεδιάζει για το καλοκαίρι. Η απόπειρα της κυβέρνησης της Ν.Δ να ξεπεράσει την κρίση με γραμμή «σκληρής Δεξιάς», κάτω από την πίεση της ανόδου του ΛΑ.Ο.Σ δίνοντας έμφαση στο ρατσισμό και τον αυταρχισμό, αναδεικνύει την ανάγκη να ανατραπεί η κυβερνητική πολιτική.
γ)Το ΠΑΣΟΚ κατέκτησε την 1η θέση, αλλά εξακολουθεί να απέχει από τη δημιουργία ρεύματος εμπιστοσύνης, καθώς δεν διαφοροποιείται ούτε στο ελάχιστο από τον πυρήνα του νεοφιλελευθερισμού που γέννησε την κρίση. Παρά την κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας, το ΠΑΣΟΚ κατακτά την 1η θέση έχοντας απώλειες εκατοντάδων χιλιάδων ψήφων από το ποσοστό-ήττας του στις εκλογές του 2007.
δ)Το σκληρότερο μήνυμα των εκλογών είναι η ενίσχυση της ακροδεξιάς. Τα ζητήματα της απάντησης στο ρατσισμό και τον αυταρχισμό πρέπει να τεθούν στο κέντρο της προσοχής της αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ ειδικότερα.
ε)Το αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι κατώτερο των προσδοκιών όλων μας. Η αριστερά - τόσο το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ - είχε απώλειες τόσο σε σύγκριση με τις εκλογές του 2007 όσο και με τις ευρωεκλογές του 2004 ιδιαίτερα σε αριθμό ψήφων.
Η ερμηνεία για την αποτυχία αυτή θα πρέπει να αναζητηθεί με συγκροτημένο και υπεύθυνο τρόπο στις ήδη αποφασισμένες διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα αποτελέσματα σε όλη την Ευρώπη δεν είναι ικανοποιητικά για την αριστερά, σε σχέση με τις απαιτήσεις και τις ανάγκες των λαών της Ευρώπης και την επιτακτική-λόγω κρίσης-ανάγκη ριζικής αλλαγής της πορείας των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Όσον αφορά τις άλλες δυνάμεις, η σοσιαλδημοκρατία συνετρίβη, η δεξιά άντεξε και η ακροδεξιά ενισχύθηκε.
Η Γραμματεία σημειώνει ότι έδωσε την εκλογική μάχη στη βάση της ιδρυτικής συμφωνίας, της Διακήρυξης και των αποφάσεων των δύο Πανελλαδικών Συνδιασκέψεων του ΣΥΡΙΖΑ: πάλη για την ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού, απόκρουση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της Ε.Ε. που συνδέονται ιδιαίτερα με το Σύμφωνο Σταθερότητας, τις επιλογές της Συνθήκης του Μάαστριχτ και το ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σαφής απόρριψη της κεντροαριστεράς, συστηματική προσπάθεια για τη συγκρότηση πόλου ενότητας στη δράση της ριζοσπαστικής αριστεράς. Από αυτή την πολιτική γραμμή δεν έχουμε κανένα λόγο και καμιά πρόθεση να μετακινηθούμε. Δηλώσεις που αποβλέπουν σε ανάδειξη προσωπικών εκτιμήσεων και επιλογών δεν προσφέρουν τίποτα στη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αντίθετα ενισχύουν φαινόμενα αναξιοπιστίας του εγχειρήματος και απογοήτευσης του κόσμου μας.
Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ αισθάνεται επίσης την ανάγκη να υπογραμμίσει ότι όλες οι επιλογές για το ψηφοδέλτιο και τις πολιτικές εκπροσωπήσεις μας, έγιναν στο έδαφος της κοινής συμφωνίας. Προσωπικές επιθέσεις και «στοχοποιήσεις» πριν και μετά τις εκλογές, δεν ανήκουν στην παράδοση της ριζοσπαστικής αριστεράς και θα πρέπει με σταθερότητα να αποκλειστούν από τη συζήτηση για την εκτίμηση των αποτελεσμάτων.
Η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ευχαριστεί όλο τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ για την προσπάθεια και την προσφορά του και δεσμεύεται για την οργάνωση της περαιτέρω συζήτησης ώστε να καλυφθούν οι αγωνίες και οι αναζητήσεις όλων μας.
ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ
Αναρτήσεις
